
دیجیتالیسازی صنعت حملونقل علاوه بر کاربریهای ساده مانند تسهیل ارتباط یا مدیریت منابع، «خلق مدلهای کسبوکاری نوین»، «تولید فرآیندهای پویا» و «ایجاد انواع جدید تراکنشها و مکانهایی که تراکنشها در آن شکل میگیرند» را نیز به همراه دارد. این تحول با استفاده از سکوها و فناوریهای نوینی همچون اینترنت اشیاء، زنجیره بلوکی و هوش مصنوعی، دسترسی به بازارها و منابع درآمدی جدید و افزایش بهرهوری این صنعت را نوید میدهد. برهمین اساس، تعلل در بهرهگیری از این فناوریها نه تنها موجب تسلط نمونههای مشابه خارجی بر این صنعت میشود، بلکه خطر از دست دادن بازارهای ترانزیتی موجود و امکان دسترسی و نفوذ شرکتهای بزرگ فناوری بر دادههای حملونقل در کشور و سوء استفاده از آن را بدنبال خواهد داشت.
سکوهای حمل و نقل با گردهمآوردن همزمان و متعامل کارفرماها، پیمانکاران و مشتریان، فرصت یکپارچهسازی دادهها را برای بازیگران این صنعت فراهم کرده و از طریق الگوریتمهای هوشمند، زمینه رقابتی شدن خدمات و تولید ارزش را نیز فراهم میکنند. به بیان دیگر، این سامانهها ابزارها و وسایل صنعتی را در اختیار ندارند. بلکه با فراهمآوری ابزارهای ارتباط و تعامل، هزینه مبادله میان تولیدکنندگان، تأمینکننده و خریداران را کاهش داده و موجب مقاوم سازی زنجیره تأمین و تدارکات خواهند شد.
لزوم ارتقاء بهره وری، شفافیت در محمولهها، گسترش ظرفیتهای ترانزیتی، توسعه بازارها و نیاز به اجرای کارآمد فرآیندها، ما را به سمت تدوین نقشه راه و مدل بلوغ بهرهگیری از سکوها در صنعت حمل و نقل کشور و مواجهه فعال با مخاطرات این خدمت نوین تشویق میکند.
در این گزارش، پس از بررسی اکوسیستم حمل و نقل و چالشهای این صنعت، عوامل اصلی گذار در صنعت حملونقل و اثرات و فرصت های ایجاد شده بر اساس تحلیل PESTEL تشریح میشود و پس از بررسی پتانسیل این صنعت جهت سکویی شدن، تاثیر فناوریهای نوین در این صنعت و بیان قابلیت های هر یک از این فناوری ها (کلان داده، زنجیره بلوکی و هوش مصنوعی) در صنعت حمل و نقل ارائه شده و در ادامه پس از نمایش آمار و روندها، نمونه سکوهای موجود و در نهایت پیشنهادات مطرح گردیده است.