سیدعلی‌اصغر رئیس‌زاده در آغاز سخنانش به هدف کتاب درآمدی بر فلسفه سیاسی هوش‌مصنوعی[۱] اشاره کرد و گفت: این کتاب به‌عنوان یک مقدمه بر فلسفه سیاسی هوش مصنوعی نوشته شده است و برخلاف بسیاری از آثار دیگر که بر اخلاق هوش مصنوعی تمرکز دارند، به تأثیرات آن بر سیاست می‌پردازد. هدف این کتاب نه تنها نخبگان علوم سیاسی و فلسفه، بلکه آگاهی بخشی به عموم مردم است که روزانه با ابزارهای هوش مصنوعی در ارتباط هستند.
دکتر حسینی‌مقدم نیز به ضرورت ورود عالمانه به مباحث هوش مصنوعی پرداخت و اظهار داشت: ما در زندگی روزمره خود با هوش مصنوعی مواجه هستیم و این فناوری به‌طور مستقیم بر سیاست تأثیر می‌گذارد. هوش مصنوعی در حال شکل‌دهی به نظم نوین جهانی است که معانی بسیاری از مفاهیم سیاسی را تغییر می‌دهد.
رئیس‌زاده در ادامه به تأثیر تکنولوژی‌های جدید بر پارادایم‌های اجتماعی اشاره کرد و گفت: هر تکنولوژی جدید، پارادایمی تازه ایجاد می‌کند. هوش مصنوعی نیز به‌عنوان یک فناوری نوین، تعاریف جدیدی از اقتصاد و سایر حوزه‌ها را به وجود می‌آورد.
دکتر حسینی‌مقدم همچنین به تاریخ علم سیاست اشاره کرد و افزود: از دوران یونان باستان، دغدغه تشکیل مدینه فاضله وجود داشته و اکنون با ورود هوش مصنوعی، باید به سه ساحت سخت‌افزارها، نرم‌افزارها و الگوریتم‌ها توجه کنیم. این موضوع برای کشورهایی مانند ایران که صاحب داده‌های خود نیستند، بسیار حیاتی است.
رئیس‌زاده به چالش‌های ترجمه کتاب نیز اشاره کرد و گفت: با وجود آشنایی با اصطلاحات فلسفی، چالش‌هایی در حوزه ترمینولوژی سیاسی وجود داشت. هدف من در ترجمه، بی‌طرفانه بودن و انتقال صحیح مفاهیم بود.
در پایان، دکتر حسینی‌مقدم به نسبت انسان و هوش مصنوعی پرداخت و گفت: این کتاب به بررسی وظیفه حاکمیت در مواجهه با هوش مصنوعی می‌پردازد و به سناریوهای مختلفی اشاره می‌کند. هوش مصنوعی تنها یک مسأله فنی نیست و نیازمند بررسی عمیق‌تری است.
سیدعلی‌اصغر رئیس‌زاده نیز با اشاره به رویکرد بدبینانه کتاب، هشدار داد: اگر انسان‌ها بیش از حد به هوش مصنوعی وابسته شوند، ممکن است به مشکلات جدیدی دچار شوند و توازن زندگی به هم بخورد.
در پایان به سوالات حاضران در جلسه پاسخ داده شد.
